baharda değiliz

 

I

ah bu esinti bitmedi.

bu yağmur, çamur.

rakı içirtmeyen,

roka yedirtmeyen bu havalar bitmedi.

yalnızca ağlatan,

yaşlı gözlerle camdan baktıran ve

anamı ağlatan bu havalar bitmedi.

II

taptaze bir güneşin ısıttığı,

sıragelmiş kavakların ferahlandırdığı,

canı burnunda papatyalarla bezeli,

o güzelim toprağa uzanmak istiyorum.

cırcır olurum diye korkmadan,

elimde tüten cigaramla,

topraktan aldığımı toprağa vermek istiyorum.

III

tanrım, kışı bol tuttun

ama bana lazım olan sadece bahardı.

ben sabırla beklerken kurtarıcımı,

sen beni bu dünyada baharsız bıraktın.

eğer varsan ve oralardaysan,

bu büyük ızdırabımın sebebi sensin.

kalbim senin vermediğin şanslarda kaldı.

sunmadığın güzelliklerle mutlu musun?

beni bu denli üzmeye devam edecek misin?

bil ki bu güneşsizlik böyle devam ederse,

kendimi huzurunda yakıp etrafımı ısıtacağım.

sen tekelimin kapısından daha değerli değilsin.

IV

sevgilim,

baharda değiliz.

beni beklemeyi kesme,

dallarım daha gür yeşermek için kurudu.

benden ümit etmeyi bırakma.

sabırla ve güzelliğinle bekle beni.

günümüz geldiğinde,

ruhlarımız umutsuzluktan uzak yerlerde birleşsin.