dosdoğru

 

ne söylesem ki?

dosdoğru duruyorum karşında.

ezberimde sokakların, aklımda yön okları.

bütün istanbul’u yürüsem,

baksam yüzlerine insanların,

manzaralara sigaralar yaksam,

gözüme yansıyan sadece yüzündür.

omuzlarım sana düşkün, başkasını yüksünür.

yine dışarı çıkarım

yine geçer üzerimden vapurlar

yine gererim ruhumu bir köprü gibi

bir yakandan diğer yakana.

bu şehir senle benimdir,

nereye gitsen de dosdoğru duruyorum karşında.