yalancı 3

 

yalancı 2’yi buradan oku.

yoğun bir siste

bütün dürüstlüğümle ve

distopik bir aidiyetle denize doğru yürüdüm;

karşılıklı yalanlarımızla ilgili konuşmaya başladık.

bi ara gözlerimdeki kızarıklığı sordu.

-ağlayamamaktan- dedim;

“iş, güç derken ağlamayı unuttum, kusura bakma.”

sonra gözlerime dolan sis tanecikleri bir kaç damla gözyaşına dönüştü.

denize akıttım, karıştı gitti.

ben de denizin suyundan alıp tenimi ıslattım.

samimi bir andı.

gözyaşı kardeşliğimiz başladı ve

artık yalan söylemek yasaktı.

güneş dostum,

deniz kardeşim,

üsküdar uzaktı.

bundan sonra yalan yok ey deniz!

yaşamak dert zaten topyekün.

ben yalanların ortasında kavrulurken,

sen ıslat beni büsbütün.