canımız acır

 

kendimden ne kadar da çok özür diliyorum,

ne kadar da çok üzüyorum kendimi.

her şeyden çok kendini seven şu ben,

artık bir kuş kanat çırpsa senden biliyorum.

faniliğin kocaman bir bıçak olup cellat gibi sarılmışsa da boynuna,

benim karşılıksız sevgimin bakiliği acıtsın canını.

yüzün yola dönük, sırtınla yüzleşiyoruz

ikimiz de yorgunuz, ikimiz de bitkin

sırtın da, ben de

ikimiz de üzgünüz.

artık

senden olma, acıdan doğma bir bekleyiş var bu evde,

beklediğim yollar değil de, sensiz geçen zaman acıtır canımı.